Lentebode

24 maart 2020

De Latijnse naam voor de stengelloze sleutelbloem is Primula vulgaris. Primula is het een verkleinwoord voor primus, eerste. Die naam heeft de plant gekregen vanwege de vroege bloei, nog voordat er bladeren aan de bomen zitten. De plant is zeldzaam, komt voor in de duinstreek en kan uitbundig bloeien. En door die uitbundige bloei zag ik hem op 8 maart van bovenaf staan bij een lager liggende duinbeek: verschillende groepjes bleekgele, bijna witte bloemen. Dichterbij gekomen herkende ik ze. Ik nam wat foto’s met mijn telefoon en ging later nog twee keer terug met mijn camera. Maar ik vond de foto’s steeds niet echt heel mooi: het licht kwam van de verkeerde kant, er was te veel contrast, er waren schaduwen op onhandige plekken. Het leek me beter als het licht van de andere kant zou komen, misschien zelfs met een laagstaande zon. 

Op een vroege ochtend ging ik tijdens een rondje hardlopen even langs om te kijken. Hoe schijnt de zon precies door het valleitje van de beek en wat is dan het goede tijdstip om een foto te maken? Mijn conclusie: het beste moment is wanneer de zon net boven het struweel in de verte uitkomt en tussen de bomen door op de bloemen schijnt. En zo ging ik de volgende ochtend (inmiddels was het 23 maart) vroeg op pad, genietend van een (kortstondige) rode zonsopkomst. Ik maakte de foto die ik me had voorgesteld. Nog nooit heb ik een foto met zoveel planning en voorbedachte rade gemaakt. Het geeft enorm veel voldoening als zoiets lukt. Om het compleet te maken, nam ik nog een macrofoto die de prachtige details van het hartje laat zien.