Hoe hondskruid uit IJmuiden verdween...

24 juni 2021

Toen ik gisteren kwam aanfietsen bij het parkeerterrein, sloeg de schrik mij om het hart. Alles was afgemaaid! Ik kwam daar om nieuwe foto’s te maken van hondskruid en bijenorchissen, twee zeldzame orchideeën. Te laat! Ik was nog vergeefs aan het zoeken, toen er een man met een strimmer aankwam om het maaiwerk af te maken. Ik sprak hem aan: of hij wel wist dat hier zeldzame orchideeën stonden? Jazeker, want daarom maait Ekogrön het terrein en niet een willekeurig bedrijf. En hij had om de orchideeën heen gemaaid, waarbij hij wees in de richting van een aantal rietorchissen die de maaibeurt inderdaad overleefd hadden. Maar het hondskruid en de bijenorchissen dan? O, niet gezien. Hij vond het ook wel vervelend, want hij kende de soorten wel. Maar vanaf de trekker waarmee geklepeld wordt, kun je ze niet zien staan tussen het hoge gras.

De man zei twee interessante dingen: er was geen geld (en dus geen tijd) om echt uitgebreid “voor te lopen” voordat er gemaaid wordt. En: het is geen natuurgebied, maar een parkeerterrein. Met andere woorden: natuur is leuk, maar wel graag binnen de hekjes en het mag niet te veel kosten. Dat is geen verrassing natuurlijk.

Naar aanleiding van dit debacle is er wel een en ander in gang gezet. Er is een afspraak in de maak dat we volgend jaar markeringen gaan plaatsen bij de zeldzame orchideeën voordat er gemaaid wordt, zodat dit niet nog een keer gebeurt. Het lijkt me een schone taak om daaraan mee te werken. En misschien niet alleen hier, maar ook op andere plekken waar dat nodig is. Want natuur mag, nee, móet ook een kans krijgen buiten officiële natuurgebieden.