Episch… of toch niet

18 juli 2020

In mijn eerste blog (Lentebode) schreef ik over de foto die ik wist dat zou komen. Ik had die foto helemaal gepland en hij kwam er ook precies uit zoals ik wilde. Maar dat gaat natuurlijk lang niet altijd zo. De natuur is nu eenmaal grillig en met name de weersomstandigheden zijn niet echt te voorspellen. Afgelopen week wilde ik graag de zonsopkomst boven Spaarndam fotograferen, vanuit de Hekslootpolder. Het mooie vroege zonlicht boven de weilanden en op het water. Volgens de weersverwachting zou het half bewolkt zijn, met waarschijnlijk wat mist of nevel en helemaal windstil. Daarom zette ik de wekker op 4:30 uur, zodat ik echt ruim voor zonsopgang alles klaar kon zetten voor die epische zonsopkomst en de bijbehorende epische foto. Alleen was het niet half, maar helemaal bewolkt en was er geen nevel of mist te bekennen. Ook waaide het een beetje. Nou ja, daar moet je het dan toch mee doen. En zo kwamen de onderstaande foto’s tot stand. Niet echt episch. Er was op gegeven moment wel een heel dun gouden streepje te zien boven de horizon, maar dat duurde hooguit een paar minuten. Toch ben ik niet ontevreden over mijn foto’s. Alleen die epische foto, die moet er een andere keer maar van komen.