Bos

14 augustus 2020

Ik heb het altijd leuk gevonden om open landschappen te fotograferen, zoals mooie uitzichten over duin, polder en water. Met een mooie lucht of wat reflecties heb je dan algauw een aardige foto. Maar bos, daar waagde ik me liever niet aan. Al die rommel die overal ligt en groeit! Zeker nu het de gewoonte van natuurbeheerders is om afgewaaide takken en omgevallen bomen gewoon te laten liggen, is het lastig om een beetje overzichtelijk plaatje te maken van bos. Begrijp me niet verkeerd: het is alleen maar goed dat al dat dode hout door de natuur zelf mag worden verwerkt, maar als fotograaf zou je weleens een beetje willen opruimen. En waar je bij het fotograferen van een bloem nog weleens een takje of dood blaadje kan weghalen voor het beeld, is het wegslepen van omgevallen bomen een ander verhaal. Je moet het dus doen met de chaos die zich voordoet en daar bakte ik niet zoveel van. Maar door heel veel te kijken naar de prachtige bosfoto’s van andere fotografen, door heel veel YouTube-filmpjes te bekijken en door te oefenen aan de hand van het prachtige boek Woodscapes, ben ik er wel beter in geworden. Ik heb inmiddels zelfs enorm veel plezier in het maken bosfoto’s. Zeker nu het in de zomer door alle bladeren donker (en relatief koel) is in het bos. Hier zie je een paar van mijn recente zomerse bosfoto’s, gemaakt in Duin en Kruidberg. Meer foto’s vind je in mijn aparte project. Ook dit verhaal heeft natuurlijk een moraal: oefen eindeloos in datgene waar je niet goed in bent en je zult er beter in worden.